خدایا دوزخم فرداست چرا امروز می سوزم؟؟
دل شکسته ام اما صبورخدایا دوزخم فرداست چرا امروز می سوزم؟؟
دل شکسته ام اما صبورتو که ماه باشی ...
ماه را می چینم از آسمان
می پیچانم میان دو تکه ابر
بماند برای روزی که منتظر آمدنش نیستم
تو را می نشانم جای ماه
که اشاره ی لبخندت
مهتاب را هم بیتاب می کند و
نور که می پاشد به دلم
روشن می شود دورافتاده ترین حفره ی وجودم.
می نشینم این پایین
چشمانم را گره می زنم به
امن ترین نقطه ی نگاهت و
خالی می شوم از خیال هرچه
تردیدٍ توخالی....
تو که ماه باشی
تصویرت توی این برکه ها جا نمی گیرد
انعکاس بودنت
صاف می افتد میان دلم و
هیچ دلهره ای تکانش نمی دهد.
تو را می نشانم جای ماه و دیگر
آمدن روز را نمی خواهم
که نمی خواهم.
تو که ماه باشی
سهم من
بی نیازترین آسمانٍ این حوالی است .
بازنده
سطر های سپید
واژه ، واژه
سطر ، سطر
صفحه ، صفحه
فصل ، فصل
گیسوان من سفید می شوند
همچنان که سطر ، سطر
صفحه های دفترم سیاه میشوند
خواستی که به تمام حوصله
تار های روشن و سفید را
رشته رشته بشماری
گفتمت که دست های مهربانی ات
در ابتدای راه
خسته می شوند
گفتمت که راه دیگری انتخاب کن
دفتر مرا ورق بزن !
نقطه ، نقطه
حرف ، حرف
واژه ، واژه
سطر ، سطر
شعر های دفتر مرا
مو به مو حساب کن !
بازنده